ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Ήταν η τρίτη φορά που του συνέβαινε.Την πρώτη δεν έδωσε σημασία,τη δεύτερη ψυλλιάστηκε τί παίζει,και τώρα οι μέντες βγαίνανε απ'τον κώλο του κατα ριπάς.Ανοίγοντας την εξώπορτα της πολυκατοικίας είδε ότι το οικοδομικό τετράγωνο του σπιτιού του περικλειόταν απο λάβα!Υπήρχε λάβα μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι του,γύρω απ'το τσιμεντένιο νησί.Και πριν ανοίξει την πόρτα είχε ακούσει πάλι αυτή την περίεργη μουσικούλα!Αλλά αυτό είχε γίνει κάποιους αιώνες πριν,όταν ήταν ξύπνιος και είχε κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με τώρα.Είχε τσεκάρει τη σακούλα με τα cd,είχε φτιάξει το μαλλί στον καθρέφτη του ασανσέρ,άκουσε τη μελωδία και βγήκε έξω.Όταν γύρισε σπίτι και έπεσε για ύπνο,είδε το προαναφερθέν όνειρο.

Την πρώτη φορά , ήταν με δυο φίλους του σε ένα δωμάτιο,και άκουσε (μόνο αυτός) μια μελωδία με τρεις νότες απο ένα...διαστημικό φλάουτο.Δεν έδωσε σημασία,συνέχισε την κουβέντα,και το βράδυ που κοιμήθηκε είδε τη σκηνή που είχε ζήσει το απόγευμα,με μια βασική διαφορά:Αντί για τη μελωδία,ακούστηκε ένα ουρλιαχτό απ'έξω,και όταν βγήκανε στο μπαλκόνι είδανε έναν τύπο να πέφτει απο το απέναντι μπαλκόνι και μια τύπισσα να ουρλιάζει.Το όνειρο τελείωσε με μαζικές αυτοκτονίες και λίμνες αίματος.

Τη δεύτερη φορά,ήταν σε μια καφετέρια και άκουσε πάλι τη γνωστή μελωδία.Σύνεχισε να σαλιαρίζει,και πριν κοιμηθεί το βράδυ,φαντάστηκε στο περίπου τί θα έβλεπε...Πράγματι: Οι ίδιες κουβέντες,ώσπου ο τύπος στο διπλανό τραπέζι ανατινάχτηκε.Το όνειρο τελείωσε με μαζικές ανατινάξεις και ιπτάμενα κομμάτια σάρκας...

Η τρίτη φορά ήταν εδώ!Βρισκόταν στην εξώπορτα του τσιμεντόνησου και έβλεπε τη λάβα να έχει καλύψει περιοχές που έβλεπε απ'το μπαλκόνι του για δύο δεκαετίες!Και τώρα δεν υπήρχε ο τύπος που θα ενεργοποιούσε την αρχή του τέλους του ονείρου...Πήγε προς τη λάβα,συνειδητοποίησε τη θερμότητα της και είδε ένα γείτονα να βγαίνει απ'την πολυκατοικία.Τον χαιρέτισε,και με ενδιαφέρον παρακολούθησε την πορεία του προς τη λάβα.
Σε ένα δευτερόλεπτο,το γεμάτο απορία πρόσωπο του γείτονα είχε ήδη λιώσει.

Η ανακούφιση απ' το ξύπνημα ήταν απερίγραπτη.Είχε την εντύπωση ότι θα έμενε για πάντα εγκλωβισμένος σ'αυτό το όνειρο.Οι επόμενες δύο μέρες (και νύχτες) κύλησαν ήρεμα,χωρίς μουσικούλες στο φως και λουτρά αίματος και λάβας στο σκοτάδι.Άλλωστε οι ετοιμασίες για το πάρτυ των γενεθλίων του τον είχαν απορροφήσει,και το μοιραίο βράδυ έπεσε για ύπνο εξουθενωμένος.Το τελευταίο όνειρο της ζωής του ήταν πολύ ρεαλιστικό.Είδε ότι ξύπνησε (τι πρωτότυπο!) ήπιε καφέ,άρχισε να υποδέχεται τους καλεσμένους του και μόλις μαζεύτηκαν όλοι,άκουσε τη μελωδία.Σκέφτηκε ότι θα έβλεπε πάλι κανα τρελό όνειρο το βράδυ,ώσπου είδε τον γνωστό ονειρικό τυπά στο ταβάνι.Κατάλαβε ότι είναι όνειρο,και επίσης κατάλαβε τη συνέχεια όταν θα ξύπναγε.Ξύπνησε,και αυτοκτόνησε...