Τα τσάκρας μου με ρωτάνε πού είσαι

Ποτέ άλλοτε οι νευρικές απολήξεις δεν είχαν τόσο υπέροχη γεύση
και το γεμάτο φεγγάρι να γελάει πίσω απο τοίχους που γκρεμίζεις με μια σου ανάσα
Γιατί αυτό ξέρει
ότι στο στοιχειωμένο δάσος,στοιχειωμένα θα πορευτείς
μαγεμένη απ'τις επικλήσεις των νευρομεταβιβαστών σου
με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης να διαπερνούν τα Κέντρα σου
και έναν διανυχτερεύοντα σαμάνο να συντονίζει τις παλίρροιες σου
Έρχεσαι απ'όλα τα σημεία του ορίζοντα
με μυαλό γεμάτο γη
με κορμί γεμάτο στροβιλιζόμενο νερό
με καρδιά γεμάτη φωτιά
με αιθέριο πνεύμα
και δαγκωμένα χείλη
Ποτέ άλλοτε η ψυχή σου δεν είχε τέτοια γεύση



You're perfect,yes it's true,
but without me you are only you
Your menstruating heart
it ain't bleeding enough for two

Faith no more